.jpg)
Ik ben mijn vlinder kwijt
Vroeger kon ik haar misschien nog wel voelen
Maar ze is weggevlogen en nooit meer teruggekomen
Mijn roze wolken zijn grauw en onverstoorbaar geworden
De sprankel is verloren
Terugdenkend aan een tijd die nooit echt is geweest
Wat mis ik nou het meest?
Wij
Een eenheid
Samen voelen
Samen zijn
Maar ik ben mijn vlinder kwijt
Ik kan haar niet meer voelen
Begrijp niet goed wat mensen bedoelen
Als ze zeggen ‘verliefd’ te zijn
- Kriebels in de buik
Ik heb ’t niet
- Het hart gaat sneller kloppen
Mijn hart klopt rustig door
- Liefde maakt blind
Maar ik zie jou toch echt staan
Kan ik dan nooit meer verliefd zijn?
Kan ik dan nooit samen zijn?
Moet bij mij alles precies zoals bij iedereen zijn?
Kan het bij mij niet gewoon een beetje anders zijn?
Ik denk aan je
Ik voel veel voor je
Ik ben graag bij je
Maar soms wil ik even alleen
Niemand om me heen
Om vervolgens weer samen te zijn
Mijn vlinder is er misschien wel nooit geweest
Was het al die tijd een ander beest
Als een vogel die haar eigen weg vliegt
Verlangend naar een partner om samen te kunnen zijn
Niet om blindelings te fladderen door roze wolken
Waarna bij de eerste de beste storm de papieren vleugels vergaan
En je niet meer samen verder kunt gaan
Maar om te leven als een individueel en een eenheid
Een eenheid die samen zoveel meer kan doorstaan
Ik voel geen vlinders in mijn buik
Geen blinde liefde
Ik zie je voor wie je bent
Wat vind ik je mooi
Ik laat mijn vogel uit de kooi
En hoop dat we samen verder kunnen vliegen
Dat we samen sterker zullen staan
Nee, ik heb geen papieren vleugels
Maar vleugels waarmee we ook de zwaarste storm kunnen doorstaan